نخ بخیه کرومیک یا کات گوت کرومیک یکی از انواع نخ بخیه طبیعی موجود در بازار است که از الیاف تصفیه شده روده سالم گوسفند یا گاو به دست می‌آید. نخ جراحی کرومیک استریل هستند و تنها واکنش بافتی حداقلی را در طول جذب ایجاد می‌کنند.
هدف از بخیه زدن به طور کلی نزدیک کردن بافت های آسیب دیده بدون کشش اضافی و در عین حال به حداقل رساندن ایسکمی و آسیب بافتی است. همانطور که زخم بهبود می‌یابد قدرت بافت محل زخم طی هفته ها یا ماه ها افزایش می‌یابد و نخ بخیه نیز جذب می‌شود. نخ بخیه جذبی معمولاً برای جلوگیری از نیاز به برداشتن بخیه پس از درمان ترجیح داده می‌شود.
بخیه غیر قابل جذب باعث تحریک بیشتر باکتری هایی می‌شود که در اطراف گره ها تجمع می‌کنند و اغلب برای برداشتن نیاز به آرامبخش یا بیهوشی دارند. نخ جراحی کرومیک برای جراحی های داخلی و عمومی به جزء جراحی قلب و عروق و مغز و اعصاب استفاده می‌شود. توجه داشته باشید که این نخ جراحی برای افراد حساس به کروم و کلاژن منع مصرف دارد.
همچنین برای اتصال بافت ها برای مدت طولانی کاربردی ندارد زیرا استحکام آن به مرور زمان از بین می‌رود.
انواع نخ بخیه کرومیک:
دو نوع بخیه قابل جذب و غیر قابل جذب وجود دارد. بخیه های قابل جذب همانطور که از اسم آن مشخص است به تدریج در طول زمان در بدن تجزیه می‌شوند در حالی که نخ های جراحی غیر قابل جذب پس از مدت زمان مشخصی توسط پزشک یا کادر درمان برداشته می‌شوند.
نخ های جراحی طبیعی به صورت ساده یا کرومیک در دسترس هستند. آنها از کلاژن فرآوری شده روده حیوانات به دست می‌آیند. از نخ جراحی ساده برای بافت هایی که به سرعت بهبود می‌یابند و نیازی به حمایت زیادی ندارند، مانند بخیه زدن زخم های اپیدرمی استفاده شود.
مدت زمان جذب نخ بخیه کرومیک:
نخ بخیه کرومیک در واقع یک ساختار چند رشته ای پیچ خورده با ظاهر تک رشته است. این نخ جراحی طبیعی از پیچاندن رشته ای از مواد کلاژنی که از لایه های زیر مخاطی روده کوچک گوسفند و بز سالم گرفته شده است، ساخته می‌شود.
این نخ برای ایجاد مقاومت بالاتر در برابر جذب با کروم و نمک های آن پردازش می‌شود. برای تهیه نخ جراحی کرومیک رشته های کلاژن در نمک محلول کروم بافر غوطه ور می‌شوند. این فرآیند رنگ نخ را به رنگ قهوه ای مایل به زرد تغییر می‌دهد.
این نخ ها با مکانیسم آنزیمی ساده جذب می‌شوند و جذب آن به اندازه بخیه های مصنوعی قابل پیش بینی نیست.
نخ بخیه کات گوت تمایل به جذب سریع تر در بافت های آسیب دیده دارد. استحکام کششی اولیه بخیه آن در عرض 14 تا 21 روز از بین می‌رود و طی 90تا 120 روز به طور کامل جذب می‌شود.
این نخ غیر چسبنده و از نظر بیولوژیکی بی اثر است. هنگامی که این نخ جراحی در بافت قرار می‌گیرد، التهاب بافتی متوسطی رخ می‌دهد که مشخصه پاسخ بدن به یک ماده خارجی است. این امر با از دست دادن استحکام کششی به دلیل فرآیند آنزیمی پروتئولیتیک تا جذب کامل بخیه ادامه می‌یابد.
هدف از بخیه زدن به طور کلی نزدیک کردن بافت های آسیب دیده بدون کشش اضافی و در عین حال به حداقل رساندن ایسکمی و آسیب بافتی است. همانطور که زخم بهبود می‌یابد قدرت بافت محل زخم طی هفته ها یا ماه ها افزایش می‌یابد و نخ بخیه نیز جذب می‌شود. نخ بخیه جذبی معمولاً برای جلوگیری از نیاز به برداشتن بخیه پس از درمان ترجیح داده می‌شود.
بخیه غیر قابل جذب باعث تحریک بیشتر باکتری هایی می‌شود که در اطراف گره ها تجمع می‌کنند و اغلب برای برداشتن نیاز به آرامبخش یا بیهوشی دارند. نخ جراحی کرومیک برای جراحی های داخلی و عمومی به جزء جراحی قلب و عروق و مغز و اعصاب استفاده می‌شود. توجه داشته باشید که این نخ جراحی برای افراد حساس به کروم و کلاژن منع مصرف دارد.
همچنین برای اتصال بافت ها برای مدت طولانی کاربردی ندارد زیرا استحکام آن به مرور زمان از بین می‌رود.
انواع نخ بخیه کرومیک:
دو نوع بخیه قابل جذب و غیر قابل جذب وجود دارد. بخیه های قابل جذب همانطور که از اسم آن مشخص است به تدریج در طول زمان در بدن تجزیه می‌شوند در حالی که نخ های جراحی غیر قابل جذب پس از مدت زمان مشخصی توسط پزشک یا کادر درمان برداشته می‌شوند.
نخ های جراحی طبیعی به صورت ساده یا کرومیک در دسترس هستند. آنها از کلاژن فرآوری شده روده حیوانات به دست می‌آیند. از نخ جراحی ساده برای بافت هایی که به سرعت بهبود می‌یابند و نیازی به حمایت زیادی ندارند، مانند بخیه زدن زخم های اپیدرمی استفاده شود.
مدت زمان جذب نخ بخیه کرومیک:
نخ بخیه کرومیک در واقع یک ساختار چند رشته ای پیچ خورده با ظاهر تک رشته است. این نخ جراحی طبیعی از پیچاندن رشته ای از مواد کلاژنی که از لایه های زیر مخاطی روده کوچک گوسفند و بز سالم گرفته شده است، ساخته می‌شود.
این نخ برای ایجاد مقاومت بالاتر در برابر جذب با کروم و نمک های آن پردازش می‌شود. برای تهیه نخ جراحی کرومیک رشته های کلاژن در نمک محلول کروم بافر غوطه ور می‌شوند. این فرآیند رنگ نخ را به رنگ قهوه ای مایل به زرد تغییر می‌دهد.
این نخ ها با مکانیسم آنزیمی ساده جذب می‌شوند و جذب آن به اندازه بخیه های مصنوعی قابل پیش بینی نیست.
نخ بخیه کات گوت تمایل به جذب سریع تر در بافت های آسیب دیده دارد. استحکام کششی اولیه بخیه آن در عرض 14 تا 21 روز از بین می‌رود و طی 90تا 120 روز به طور کامل جذب می‌شود.
این نخ غیر چسبنده و از نظر بیولوژیکی بی اثر است. هنگامی که این نخ جراحی در بافت قرار می‌گیرد، التهاب بافتی متوسطی رخ می‌دهد که مشخصه پاسخ بدن به یک ماده خارجی است. این امر با از دست دادن استحکام کششی به دلیل فرآیند آنزیمی پروتئولیتیک تا جذب کامل بخیه ادامه می‌یابد.
